Efendimiz hiçbir surette yalana izin vermezdi. Ağlayan çocuğun bile yalanla susturulmasına razı olmazdı.
Peygamber Efendimiz, kendisine zulmedeni affederdi. Onu ziyaret etmeyeni ziyaret eder, kendisine eziyet edene iyilikte bulunur, insanlara bu örnek davranışları ile sabretmeyi ve iyi huylu olmayı aşılardı.
Peygamberimiz en güzel ahlâkla donatılmıştı. O, açları do yurur, dertlilere teselli verir, hastaları ziyaret eder, yaşlılara saygı ve sevgi gösterirdi. Bizim güzel Peygamberimiz eşine, çoluğuna çocuğuna sevgisini ve ilgisini cömertçe sunardı. Hayvanların bile dertlerini dinler çare bulurdu. Çocukların yetimlerin en sevdiğiydi. Ne mutlu bize ki böyle güzel bir Peygambere ümmet olarak yaratılmışız!
