“El-Be’s” (dirilme), toprağın ölülerin cesetlerini yedikten sonra, cesetlerin tekrar kabirden çıkıp dirilmesidir. Tâbi eğer ölü kişiler toprağın cesetlerini yediği kişilerdense.
Allâh-u Teâlâ El-Hacc Sûresi’nin 7. Ayet-i Kerîme’sinde şöyle buyuruyor:
﴿ وَأَنَّ السَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ لا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُور ﴾
Anlamı:“ Muhakkak ki, Kıyamet gelecektir. Bunda hiç şüphe yoktur. Allâh bütün kabirlerde olan kişileri diriltecektir.”
Ayrıca Hadis-i Şeriflerde, toprağın, Peygamberlerin cesetlerini yemediği, yani peygamberlerin cesetlerinin çürümediği de açık bir şekilde beyan edilmiştir.
Peygamber Efendimiz bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur:
الأَنْبِيَاءُ أَحْيَاءٌ فِي قُبُورِهِمْ يُصَلُّونَ
Anlamı:“ Peygamberler kabirlerinde diridir, namaz kılarlar.” İmam Manâvi bu hadisin “Sahih” olduğunu söylemiştir. Ayrıca bu hadisi İmam Suyuti da rivayet etmiştir.
Aynı şekilde toprak, savaş şehitlerinin cesetlerini yemez.
Allâh-u Teâlâ Âli İmrân Sûresinin 169. Ayet-i Kerîme’sinde şöyle buyuruyor:
﴿ وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴾
Anlamı:“ Allâh yolunda öldürülenler (şehitler) sakın ölü sanmayın, bilakis onlar diridirler. Rabb’leri indinde rızıklandırır.” Yani Allâh, şehitleri rızıklandırır.
Yine toprak, bazı büyük evliyaların cesetlerini de yemez. Günümüze kadar sahih bir yolla ulaşan bazı rivayetlere göre toprağın bazı büyük evliyaların cesedini yemediği gözle görünmüştür.
