Namazın içindeki farzlar altı’dır:
İftitâh Tekbîri
Namaz kılanın, kendisini duyacak şekilde tekbîr getirmesi
Ebû Yûsuf’a göre tekbîr lafzından başkası geçerli değildir.
Kıyâm
Farz namazlarda gücü yetenin ayakta durması
Kıraat
El-Fâtihah sûresi’ni okumak ise, farz olmayıp vâciptir. El-Fâtihah sûresini; içindeki şeddelerle, sırasına göre, Âyetler arasında büyük aralık bırakmadan ve harfleri mahreçlerinden çıkarıp manayı değiştirecek veya iptal edecek bir hata yapmadan okumak vâciptir.
Rükû
Avuç içleri, diz kapağına ulaşacak şekilde eğilmek
Sücûd
Namaz kıldığı yere, alnını ve burnunu koyarak iki defa secde etmek
Burnu yere koymadan, sadece alnı yere koyarak secde etmek icmâ ile geçerlidir, lakin mekruhtur. Sadece burnun yere koyulması ise yeterli değildir. Ancak özür varsa câizdir.
Ayrıca iki dizin, iki avuç içinin ve iki ayak parmaklarının bir kısmı yere koyulmalıdır.
İki secde arasında oturmak vâciptir. Oturmaya yakın bir şekilde kalkıp, secdeye gidilse de yeterlidir.
Rükû’nun sayılabilmesi için akabinde secdenin yapılması; secdenin de sayılabilmesi içinde öncesinden rükû yapılması şartı aranmaktadır.
Bir rekâtta ikinci bir rükû veya üçüncü bir secde yapmak câiz değildir.
Son Teşehhüd için Tahiyyât okunabilecek sürece oturmak
Tahiyyâtın rivâyet edilen birden fazla şekli vardır. Mezhebin seçtiği ise, İbn-i Mesûd radiyallâhu anh’ın rivayetidir.
Bu rivayetteki Tahiyyât şöyledir:
اَلتَّحِيَّاتُ لِلّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ ، اَلسَّلَامُ عَلَيكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ اَلسَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ
أَشْهَدُ أَنْ لَا اِلهَ إِلَا اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ
“Ettehiyyâtu lillâhi veššalevâtu vettayyibâtu, esselâmu aleyke eyyuhennebiyyu ve rahmetullâhi ve berakâtuh, esselâmu aleynâ ve alâ ibâdillâhiššâlihîn, eşhedu ellâ ilâhe illallâh ve eşhedu enne Muhammeden abduhû ve rasûluh”.
Sonra Peygamber Efendimize salavât getirilir. Bunun en azı da:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ
“Allâhumme šalli alâ Muhammed” olup, bunu söylemek sünnettir.