Peygamberler, Allâh’ın emir ve yasaklarını tebliğ etmek için gönderilmiş seçkin kullardır. Allâh’ın bütün Peygamberlerine iman etmek farzdır. Peygamberlerin ilki Âdem, sonuncuları ise Muhammed’dir ﷺ.
Allâh-u Teâlâ El-Bakarah Sûresinin 285. Âyet-i Kerîmesi’nde şöyle buyuruyor:
لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ
Anlamı: ”Allâh’ın Peygamberler’i arasında (dinde, itikatta) ayrım yapmayız.”
Peygamber Efendimiz ﷺ bir Hadis-i Şerif’te şöyle buyuruyor:
الأنْبِيَاءُ إِخْوَةٌ لِعَلاتٍ دِينُهُمْ وَاحِدٌ وَ أُمَّهَاتُهُمْ شَتَّى
Anlamı: “Peygamberler üvey kardeş gibidirler. Dinleri bir, şeriatleri ise farklıdır.”
Bu Hadis-i Şerif’ten de anlaşıldığı üzere, Peygamberlerin tamamı İslâm Dîni ile gönderilmiştir. Ancak bazı hükümlerde farklılıklar söz konusudur. Bu hükümler de haram ve helaller ile olan hükümlerdir. Bazı fiiller, bir ümmete helal kılınmışken, başka bir ümmete haram kılınmıştır. Çünkü Allâh mülkünde dilediği gibi tasarruf eder. Dilediğine, dilediği şeyi haram kılar, dilediğine, dilediği şeyi helal kılar.
