Peygamberler, Peygamberlik vahyinden önce de sonra da küfre düşmekten, büyük günahlardan, kıymet düşürücü küçük günahlardan ve tiksindirici hallerden korunmuşlardır. İbrâhim aleyhisselâm’ın güneşi, ayı ve yıldızı görünce “ هَذَا رَبِّى ” demesi, müşriklere inkar etme kastıyla söylediği bir sözdür. Yani “Bu mu benim Rabbim!” sözünü “Bu benim Rabbim olamaz” anlamında söylemiştir. İbrâhim aleyhisselâm bu olaydan önce de “Rubûbiyyetin” Allâh’tan başkasına olmayacağını biliyordu.

Allâh-u Teâlâ Âli İmrân sûresinin 67. Ayeti Kerîmesi’nde şöyle buyuruyor:

﴿ مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلاَ نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴾

Anlamı: “İbrâhim ne Yahudi ne de Hristiyan idi. O, dinine sımsıkı sarılan bir Müslüman idi. O, müşriklerden de değildi.”