Abdurrahmân bin ebi Numan radıyallâhu anhu’yu Haccac bin Yusuf hapsetmişti. Ve hapishanede onu açlıktan öldürmek istedi. Onun bekçiliğini yapacak kimseleri çoğalttı kimse ona yiyecek içecek götürmesin diye. Onu hapsettikten on beş gün sonra hapsedildiği yere indi, baktı ki ayakta duruyor ve namazını kılıyor. Allâhu Teâlâ ona öyle bir zevk verdi ki yemeden içmeden namazlarını rahat bir şekilde kılabiliyordu. Çokça nafile namaz kılıyordu. On beç gün hiç durmadan gece gündüz Allâh’a ibadet ediyordu. Haccac zannetti ki o şimdi ölmüştür, bedeni çürümüştür. Onun ayakta olduğu güçlü olduğu bildirilince Haccac bin Yusuf korktu çünkü adeten on beş gün bir kimse yemeden içmeden kalırsa ölür bedeni şişer ve kokusu çıkar. Ama bu mübarek zat evliya Allâh’ın meşietiyle ona bir şey olmadı. Bu zalim olan Haccac kalbine korku girdi bu evliya bana beddua edip zarar vermesin diye onu öldürmekten bağışladı, onu cezalandırmadı. Onu serbest bıraktı. Bu evliyanın adı Abdurrahmân bin ebi Numan radıyallâhu anhu.
Evliya Olan Abdurrahman Bin Ebi Numan’ın Kıssası
